Sokołowsko na rodzinny spacer

Kiedy przybyliśmy tutaj po raz pierwszy zakochaliśmy się w tym miejscu i jego spokoju bezgranicznie. Od tego czasu wracamy tutaj regularnie o rożnych porach roku.

Sokołowsko –  malownicza wieś w samym środku doliny doskonale nadaje się na rodzinny spacer. Jeżeli zdecydujecie się na wycieczkę po okolicznych Górach Suchych to zaskoczyć Was mogą ostre zejścia i podejścia oraz drobne kamyczki, które gwałtownie osuwają spod nóg, czyniąc wycieczkę niebezpieczną szczególnie po deszczu i śniegu.

Dlatego proponujemy Wam przyjemny spacer po Sokołowsku ścieżką historyczną (biało-czerwony kwadrat), podczas której można poznać historię wsi dzięki tablicom umieszczonym na budynkach. Na dodatek wyznaczono bardzo łatwą i łagodną trasę spacerową, częściowo pokrywająca się ze szlakiem żółtym, która idzie dookoła Sokołowska. Trasie towarzyszą tablice edukacyjne, gdzie prostym językiem autorzy opisali przyrodę oraz historię Gór Suchych.

Spacer najlepiej rozpocząć w centrum wsi, gdzie znajduje się parking lub z przystanku autobusowego – można tutaj dojechać autobusem z Wałbrzycha numer 15 w kierunku na Mieroszów-Mezimesti.

Wschód słońca z widokiem na Góry Suche

Śląskie Davos

Wszystko zaczęło się na początku XIX wieku, gdy do niewielkiej wsi przybyła hrabina Maria von Colomb. Odkupiła od właścicieli tych ziem – Hochbergów działkę, na której założyła zakład leczenia zimną wodą. Niestety pomysł nie wypalił, a hrabina poszła do więzienia, gdyż nie mogła spłacić długów. Zakład przejął jej szwagier Hermann Brehmer główny bohater naszej historii. Otóż Brehmer był lekarzem, którzy szukał sposobów na nieuleczalną w owym czasie chorobę jaką była gruźlica. Uważał on, że wysokogórski klimat Sokołowska, intensywny ruch i odpowiednia dieta będą miały zbawienny wpływ na chorych. Założył we wsi pierwsze na świecie sanatorium przeciwgruźlicze i w odróżnieniu od hrabiny odniósł sukces. Jego pacjentami stali się znakomici i utytułowani chorzy, dzięki którym Sokołowsko stało się znane w Europie o czym świadczy fakt, że przewodniki po Görbersdorfie wydawano nie tylko w Niemczech, ale również Polsce, Rosji czy na Węgrzech.

Sanatorium jak szalony sen dr. Brehmera

Do najciekawszych budynków Sokołowska należy, stopniowo remontowany przez Fundację In-Situ Laboratorium Kultury, budynek sanatorium dr. Brehmera zwany Zamkiem. Budynek jest niesamowity – robił jeszcze większe wrażenie przed pożarem dachu – a jego architektura jest ewidentnie wzorowana na średniowiecznych zamkach. Są tutaj wieże, niezliczone wykusze oraz ogród zimowy. Ten ostatni raczej nietypowy dla zamków. Część sanatorium rozebrano w latach 70tych. Reszta powoli niszczała przechodząc z rak to rąk. Jeszcze 13 lat temu, gdy byliśmy tutaj po raz pierwszy, na sanatorium był dach. Niestety wybuchł pożar, a jak wiadomo budynek bez dachu niszczeje znacznie szybciej.

Poza budynkami sanatoryjnymi i pensjonatami powstały piękne tereny parkowe z fontannami, altanami, grotami i krzewami róż. Alejkami niespiesznie spacerowali kuracjusze, którzy przebywali tutaj nawet rok.

Konkurencja depcze po piętach

Sukcesu Brehmerowi pozazdrościł baron von Rössing, który wybudował konkurencyjny zakład. Wkrótce przeznaczył obszerne tereny na budynek kuracyjny, leżakownię, restauracje czy promenady spacerowe. Kierujący zakładem dr Römpler odkupił od hrabiego zakład leczniczy i spędził w Sokołowsku całe życie rozkręcając sanatorium, które dziś zwie się „Biały Orzeł„.

Na ścieżce historycznej znajdziecie cmentarz leśny rodziny Römpler.

Skocznie narciarskie

Kuracjusze z różnych krajów wnosili swój koloryt i zwyczaje do wsi. Pacjenci ze Skandynawii chcieli uprawiać tutaj narciarstwo. W latach 30tych XX wybudowano nawet 50-60 m (średnią) skocznię narciarską. Trenowała tutaj nawet kadra olimpijska Niemiec!

Cerkiew

Spacerując po Sokołowsku łatwo natrafić na niewielką cerkiew, która służyła kuracjuszom, wyznawcom obrządku prawosławnego. Dziś jest wyremontowana, a w jej bezpośrednim pobliżu znajduje się staw z kaczkami i małymi mostkami.

Do Sokołowska warto przyjechać o każdej porze roku. Zimą przyjeżdżamy tutaj z sankami na spacery, wiosną nie raz widzieliśmy wygrzewające się gady w tym występujące tutaj żmije, zaś jesienią podziwiamy niesamowite kolory porośniętych buczyną gór.

W okolicy warto wybrać się do Schroniska Andrzejówka. Szczegółowo o trasach piszemy tutaj Góry Suche – Andrzejówka – trasy dla rodziców